Muziek maken is een verhaal vertellen. Maar hoe speel je emoties en komt de boodschap aan bij het publiek? Leerlingen van de Wijktalentorkesten Bijlmer en Nieuw-West leerden zaterdag van Ellister, Jasper en Maarten van het JOC (Jazz Orchestra of the Concertgebouw) hoe je kunt improviseren.
“De leerlingen spelen altijd van bladmuziek, dan speel je precies wat er staat. Nu moet je zelf iets verzinnen”, vertelt Jacco Minaard, hoofd educatie van het Leerorkest. “Het is een heel andere manier van omgaan met je instrument. Je moet heel goed luisteren en een melodietje bedenken. Zo leer je je eigen muziek maken en het stimuleert je creatieve vermogen. Het geeft ook een gevoel van eigenheid en vrijheid om jezelf neer te zetten en te presenteren. Dat maakt het tegelijkertijd spannend voor kinderen.”
Knop omzetten
In drie ruimtes in Muziekcentrum Zuidoost gingen de leerlingen zaterdag aan de slag om te leren improviseren. “Het is superleuk hoe iedereen zo makkelijk durft. Je moet een knop omzetten en het gewoon doen. Sommige zijn wat meer thuis op hun instrument en dan gaat het wat makkelijker”, aldus workshopleider Jasper die de houtblazers leerde improviseren op Chameleon van Herbie Hancock. Dit nummer – inclusief improvisatie – spelen de leerlingen samen met het Jong JOC in de muzikale voorstelling Akono op 30 juni tijdens het Jazz en Vrijheidsfestival in het DeLaMar theater.
Geintjes
“Het is zo leuk om te zien dat twee leerlingen die vorig jaar nog wat verlegen waren nu meer vertrouwen hebben en veel gemakkelijker de knop omzetten en een solo spelen”, zei workshopleider Maarten, die de koperblazers begeleidt. Sommige leerlingen hebben al zoveel vertrouwen opgebouwd, dat er zelfs plek was voor geintjes tussendoor.
Emotie
Workshopleider percussie, Ellister, legt even later tijdens de tutti-repetitie voor publiek uit: “Je kunt heel heftig een emotie spelen, maar het publiek moet de boodschap begrijpen. Als jij verdrietig bent en je hoort een liefdesliedje dan klinkt dat heel anders dan dat je verliefd bent: je neemt de wereld waar met de emotie die je hebt.”
Meeklappen
Als eindpresentatie volgde een tutti repetitie voor publiek van veelal ouders in de grote zaal. Ellister gaf het publiek ook een rol door ze mee te laten klappen met het thema van Chameleon. Als één groot orkest speelden leerlingen en publiek samen en kwam iedere muzikant nogmaals aan de buurt voor een swingende solo. “Vonden jullie het leuk?”, vroeg Ellister de jonge talenten na de repetitie. “Jaa!” “Willen jullie dit vaker doen? Jaa!”
